Pałac Valentini to siedziba Prowincji Rzymu od 1873 r. Budowę pałacu rozpoczął w 1585 kardynał Michele Bonelli, siostrzeniec papieża Piusa V i właściciel dużego obszaru starożytnego Rzymu, który w tamtym okresie popadł w kompletną ruinę. W XVII wieku monumentalna, późnośredniowieczna budowla została poddana remontowi i rozbudowie z polecenia równie możnych spadkobierców: kard. Carlo Bonelli i Michela Ferdinando Bonelli. W późniejszych latach pałac został ponownie przebudowany przez architekta Francesco Peparelli, na życzenie nowego właściciela kard. Renato Imperiali, który umieścił tu bibliotekę rodzinną liczącą 24 tys. tomów. W XVIII wieku okazała rezydencja była wynajmowana różnym ważnym osobistościom jak markizowi Francesco Maria Ruspoli, który otworzył tu prywatny teatr i gościł artystów napływających do Rzymu. Markiz Ruspoli przeniósł też "Bibliotekę Imperiali" na parter i udostępnił ją dla publiczności. Tu bywał często słynny historyk sztuki Johann Joachim Winckelmann. W 1827 pałac wybudowany przez ród Bonellich został zakupiony przez bankiera i konsula pruskiego Vincenzo Valentini, i przyjął swoją nazwę od jego nazwiska. Kolejnych modyfikacji budynku, który przybrał wreszcie kształt architektoniczny zachowany do dziś, dokonali architekci Filippo Navone i Giovanni Battista Benedetti. Już na planach z tamtego okresu widać było, że fundamenty pałacu stanowiła jakaś inna, równie okazała budowla.
Ostatnim etapem zmian było wybudowanie prywatnego bunkra przeciwlotniczego w podziemiach, w okresie poprzedzającym II wojnę światową.
Agnieszka Zakrzewicz z Rzymu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz